Longemfyseem is een chronische ziekte. Deze ziekte is niet te genezen. Gelukkig is er wel een behandeling beschikbaar die deze longziekte een stuk draaglijker kan maken waarbij de klachten tevens kunnen afnemen. Op deze pagina lees je meer informatie over de opties voor longemfyseem behandeling.
Inhalator bij longemfyseem
De medicatie voor een longemfyseem en voor COPD worden toegediend via een inhalator, ook wel een puffer genoemd. Door een inhalator te gebruiken bereiken de medicijnen direct de longen.
Om de medicatie voor longemfyseem zo goed mogelijk te kunnen gebruiken wordt er door een arts van te voren uitgelegd hoe een inhalator precies werkt en hoe deze gehanteerd moet worden. De methode waarop verschilt namelijk per inhalator, er moet dus bij elke soort inhalator eerst van te voren gevraagd worden hoe deze gebruikt moet worden.
Wanneer er niet goed gebruik wordt gemaakt van de inhalator zal de medicatie voor longemfyseem niet voldoende de longen bereiken en zal de medicatie rond de keel terecht komen waarna het niet zijn werk kan doen.
Omdat het gebruik van een inhalator niet gemakkelijk is zal er een oefening plaatsvinden over hoe de inhalator gebruikt moet worden, deze wordt eens per jaar uitgevoerd met bijvoorbeeld de huisarts, longarts of praktijkondersteuner van de patiënt.
Medicijnen longemfyseem en COPD medicatie
Via de inhalator worden verschillende soorten medicatie toegediend, de volgende medicatie voor longemfyseem worden regelmatig gebruikt:
Luchtwegverwijders: het gebruik van luchtwegverwijders wordt gebruikt bij COPD, met deze medicatie voor longemfyseem worden de luchtwegen verwijd. Dit wordt bereikt doordat dit medicijn ervoor zorgt dat de spiertjes van de luchtwegen zich gaan ontspannen. Doordat deze zich ontspannen zullen de luchtwegen wijder worden waardoor er weer meer zuurstof doorheen kan, dit maakt het halen van ademen een stuk makkelijker en aangenamer.
Wanneer de luchtwegverwijder medicatie correct ingenomen wordt met de inhalator is er binnen 5 minuten het gewenste effect. Afhankelijk van het type medicatie dat er gebruikt wordt kan een kortwerkende variant van deze medicatie maximaal 6 uur aanhouden, een langer werkend vorm doet dit maximaal 12 uur.
Ontstekingsremmers: Bij longemfyseem en COPD kan er een ontsteking ontstaan in de longen van de patiënt. Wanneer er hier sprake van is zal een arts een inhalator voorschrijven met ontstekingsremmers. In tegenstelling tot de luchtwegverwijders duurt het lang voordat deze effect hebben, het kan namelijk een aantal weken duren voordat de ontstekingsremmer volledig functioneren.
Het is van belang dat ontstekingsremmers een langere periode correct toegediend worden, wanneer dit niet gebeurd zal deze medicatie voor longemfyseem geen effect hebben.
Antibiotica of Prednisonkuur: als aanvulling op een longemfyseem behandeling kunnen er extra medicijnen voorgeschreven worden door de arts. Deze worden niet altijd toegediend met een inhalator maar het is wel mogelijk. Andere toedieningsmethodes zijn neussprays of tabletten.
Eventuele aanvullende medicatie voor longemfyseem kan antibiotica of een prednisonkuur zijn. Antibiotica of een prednisonkuur word gebruikt voor de bestrijding van infecties die zich in de longen bevinden. Ook krijgt een patiënt elk jaar een griepprik en is er de mogelijkheid om extra slijmverdunners voorgeschreven te krijgen. Deze worden echter niet altijd vergoed door de zorgverzekeraar waardoor veel mensen ervoor zullen kiezen om deze niet te nemen.
Longtransplantatie
Een longtransplantatie is bij een longemfyseem de enige behandelingsmogelijkheid waarop genezing mogelijk is. 40% van de longtransplantaties die worden uitgevoerd zijn bij mensen met longemfyseem. Uiteindelijk komen er niet veel patiënten met een emfyseem in aanmerking voor een longtransplantatie. Dit wordt mede veroorzaakt doordat een longtransplantatie voornamelijk alleen uitgevoerd wordt bij patiënten die jonger dan 60 jaar oud zijn en zich in een eindstadium bevinden van longemfyseem.
Longemfyseem wordt in de meeste gevallen veroorzaakt door roken en zal vaak pas op een latere leeftijd opspelen, hierdoor is een patiënt al snel boven de geschikte leeftijd voor een longtransplantatie.
Een longtransplantatie is een erg zware ingreep. De meeste sterfgevallen na een longtransplantatie bij mensen met longemfyseem worden dan ook veroorzaakt door de operatie zelf. Dit in acht nemend wordt niet alleen de eis gesteld dat de patiënt een bepaalde leeftijd heeft, maar moet er ook sprake zijn van een goede gezondheid:
- De conditie moet in orde zijn.
- De patiënt moet gestopt zijn met roken.
- De patiënt mag niet eerder hartklachten hebben gehad.
Wanneer een longtransplantatie succesvol is uitgevoerd verbetert de long functionaliteit aanzienlijk. De patiënt zal na herstel geen belemmeringen meer opmerken en heeft een verbeterde levenskwaliteit. Deze behandeling, een longtransplantatie, kan echter niet altijd uitgevoerd worden er is namelijk nog steeds een groot tekort aan orgaandonoren. Daarnaast is het uitvoeren van een longtransplantatie en de benodigde medicatie achteraf is erg duur.
Tracheotomie als longemfyseem behandeling
Het doel van tracheotomie is om ervoor te zorgen dat de patiënt weer beter adem kan halen. Vaak is het ademen voor een patiënt met longemfyseem of COPD lastig door zowel de neus en/of de mond. Tracheotomie kan hier een oplossing voor zijn.
Bij tracheotomie wordt er een buisje (canule) geplaatst in de luchtpijp. De canule die gebruikelijk gemaakt is van kunststof of metaal wordt door middel van een operatie via een snede ingebracht in de hals van de patiënt met longemfyseem. Deze behandeling is echter niet geheel risicovrij; zo bestaat er het risico dat zowel het slikken als de spraak van de patiënt kunnen worden aangetast.
Tijdens de eerste hersteldagen na de operatie is het niet mogelijk om te praten, vervolgens is het afhankelijk per persoon of de mogelijkheid om te kunnen spreken nog terugkeert, dit is afhankelijk van de plaatsing van de tracheacanule.